از درس های عاشورا تفسیر به رای نکنید،ما عاشورای 88 را فراموش نمی کنیم!

دکتر حسن روحانی که حدود یک سال و نیم از انتخابش به عنوان رئیس جمهور قانونی کشور می گذرد، هنوز هم در سخنرانی هایش جو انتخاباتی را فراموش نکرده و در نقش همان کاندیدایی که باید هوای سه جناح رای جمع کن و حتی ائتلاف کن اش را داشته باشد، به ایراد سخن می پردازد.

هنوز هم لحن نقادانه ای در سخنان ایشان وجود دارد که همین نقد ها درست به مقام خودشان وارد است و باز هم همان "بعضی " های معروف را مقصر میدانند.

این رفتار که درواقع به یک سنت برای دولت تدبیر و امید تبدیل شده ، در سخنران اخیر رئیس جمهور در جمع مردم زنجان ، ملموس تر می شود. تا انجا که دکتر روحانی با مواضعی بعضا "دو پهلو" و "حساب نشده"، با توجه به اتفاقات اسید پاشی های ذنجیره ای که عده ای از این آب گل آلود دوست دارند ماهی امر به معروف و بدحجابی را بگیرند، پرداخت. ایشان به  انتقاد از آمرین به معروف پرداخت و تاکید کرد: «اساس امر به معروف و نهی از منکر ایجاد امنیت، برادری، کرامت انسانی و احترام به یکدیگر است و مبادا که منکر تنها به یک مسأله خلاصه شود و دروغ، تهمت، رشوه‌خواری و بورسیه‌های تقلبی منکر پنداشته نشوند و از صبح تا شب فقط یک مسأله و آن هم بدحجابی به عنوان منکر مطلق تلقی گردد.» کاش در اینجا جناب روحانی از تهمت ها ی بورسیه های تقلبی که تیتر یک روزنامه های دولت بود را هم اشاره ای می کردند.

اما درادامه می گویند:«منکری بالا‌تر از بیکاری و فقر وجود ندارد، اگر به دنبال ترویج معروف در جامعه هستیم باید دست به دست هم دهیم و با فقر مبارزه کرده و برای جوانان اندیشمند و متخصص کشورمان شغل و کار مناسب فراهم کنیم.». مسائلی که جزئی از وظیفه ی دولتی است که خودشان ریاست ان را بر عهده دارند ولی انگار هنوز رنگ و بوی شعار ها و تبلیغات انتخاباتی در آن وجود دارد و ایشان تعهداتشان را به عنوان یک پیشنهاد بیان می کنند.!!

اما بر خلاف اکثر قول های انتخاباتی دکتر روحانی که کمتر از یک سال دوام آوردند!!، ایشان برای به دست اوردن دل عده ای که اخیرا اظهار نا امیدی از دولت کرده بودند هم گریزی به عفو و برگشت سران فتنه 88 به جامعه کردند. رئیس جمهور در این مورد از بخشش و بزرگواری حضرت سیدالشهدا به  توبه حر اشاره کردند و افزودند: «اگر اشکال و گناهی بوده به تفرقه دامن نزنیم و از آن بگذریم، چرا که ما تابع‌‌ همان حسینی هستیم که توبه حر را هم قبول کرد. من در جامعه کسی را نمی‌شناسم که گناهی بالا‌تر از گناه حر و عظیم‌الشأنی را در تاریخ بعد از پیامبر (ص) و امام علی (ع) جز ابا عبدالله الحسین (ع) نمی‌شناسم که در برابر سری که حر در برابرش خم کرد، گذشت کرده و او را در آغوش کشید"

اما مثل اینکه باز هم باید یاد آور شویم که حر اگر بخشیده شد ، حرمت حضرت اباعبدالله و اهل بیت را نگه داشت،و علنا در برابر امام سر فرو آورد و توبه کرد ، و با رشادت ونثار جانش توبه ی خود را عملی کرد اما با کسانی که  رقاصان و حرمت شکنان روز عاشورای 88 را "مردان خدا جو" نامید و هنوز هم با وجود علم به اشتباه خود، حاضر به توبه نشده اند نیز باید قیاسی چون حضرت حر کرد؟ اینگونه مثال زدن برای کسی که خود حقوق دان و روحانی است غیر قابل قبول است!!!

اما ایشان در سخنان عجیب تری با اشاره به گفتگوی امام حسین (ع) با عمر سعد در شب عاشورا، می گویند:" درس کربلا هم درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می‌باشد"

 آقای روحانی  که خود یک عالم دینی و حقوقدان و سیاست مدار است باید خوب بداند که مذاکره اگرچه به معنای گفت‌وگو و سخن گفتن با یکدیگر است ولی امروزه «مذاکره» در فرهنگ سیاسی مفهوم و معنای ویژه‌ای دارد که با معنای لغوی آن متفاوت است و به نشست طرفین دعوا برای حل اختلافات فیمابین گفته می‌شود و ماهیت آن «دادن‌و ستاندن» است. با این وجود باز هم جناب روحانی اصرار دارند که از درس های عاشورا که جز مقابله و مبارزه با ظالمان و مستکبران عالم است، درس مذارکره را استخراج کنند که به گونه ای هم تطهیر شتابزدگی ها و اشتباهات و منظق  توافق نامه و مذاکرات دولتش باشد؟!!..