گنجی داشتیم که رنج شد
گنجی داشتیم که رنج شد
گنجی داشتیم نهفته بود ، پر از رنج ، ولی فقط گنجی اش را فهمیدیم.
رمز گنجی ما نهفته ماند ، تا اینکه گنج ، خودش رمزش را فهمید.. از روزی که "صادق گنجی " ما با رمز به رمز جهان پیوست و شاهد شهید شد ، امروز ما فقط پارکی را به اسمش کردیم
و فقط به اسمش که نه به نامش ، نامش را که در همان پارک ، بین موسیقی های مزخرف شهرداری دفن کردیم..
و کمی آنسو تر توجه نداریم به آن پنج گنجی که که در زمینمان آرمیده اند و منتی بر مایند چرا که نعمت و رحمت مان به واسطه آنهاست...
بگذریم از این پارک و گنج و رمز و راز و... را که در همان موسیقی جا گذاشتیم .. بگذریم.. امروز حتی شهرداری به خودش اجازه این را هم نمی دهد که زیر بنر های نصب شده در شهر پشت نام این گنج مقدس نام "شهید "را بگذارد..
کاش حتی عکسش را هم در آن پارک نصب نمی کردیم..
عکس شهید را گرامی میداریم، نامش را اسم می کنیم، و عکسش عمل میکنیم....
روز به روز بهتر می شی